изкуркала

Речник на българския език

1. изкуркала — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

изкуркала е производна форма на изкуркам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

2. изкуркала — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

изкуркала е производна форма на изкуркам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

3. изкуркала — мин. деят. св. прич. ж. р.

изкуркала е производна форма на изкуркам (мин. деят. св. прич. ж. р.).

4. изкуркала — мин. деят. несв. прич. ж. р.

изкуркала е производна форма на изкуркам (мин. деят. несв. прич. ж. р.).