изкукуригала

Речник на българския език

1. изкукуригала — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

изкукуригала е производна форма на изкукуригам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

2. изкукуригала — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

изкукуригала е производна форма на изкукуригам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

3. изкукуригала — мин. деят. св. прич. ж. р.

изкукуригала е производна форма на изкукуригам (мин. деят. св. прич. ж. р.).

4. изкукуригала — мин. деят. несв. прич. ж. р.

изкукуригала е производна форма на изкукуригам (мин. деят. несв. прич. ж. р.).