избродирал

Речник на българския език

1. избродирал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

избродирал е производна форма на избродирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. избродирал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

избродирал е производна форма на избродирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. избродирал — мин. деят. св. прич. м. р.

избродирал е производна форма на избродирам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. избродирал — мин. деят. несв. прич. м. р.

избродирал е производна форма на избродирам (мин. деят. несв. прич. м. р.).