избродвал

Речник на българския език

1. избродвал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

избродвал е производна форма на избродвам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. избродвал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

избродвал е производна форма на избродвам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. избродвал — мин. деят. св. прич. м. р.

избродвал е производна форма на избродвам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. избродвал — мин. деят. несв. прич. м. р.

избродвал е производна форма на избродвам (мин. деят. несв. прич. м. р.).