изблъскала

Речник на българския език

1. изблъскала — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

изблъскала е производна форма на изблъскам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

2. изблъскала — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

изблъскала е производна форма на изблъскам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

3. изблъскала — мин. деят. св. прич. ж. р.

изблъскала е производна форма на изблъскам (мин. деят. св. прич. ж. р.).

4. изблъскала — мин. деят. несв. прич. ж. р.

изблъскала е производна форма на изблъскам (мин. деят. несв. прич. ж. р.).