идентифицирало

Речник на българския език

1. идентифицирало — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

идентифицирало е производна форма на идентифицирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. идентифицирало — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

идентифицирало е производна форма на идентифицирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

3. идентифицирало — мин. деят. св. прич. ср. р.

идентифицирало е производна форма на идентифицирам (мин. деят. св. прич. ср. р.).

4. идентифицирало — мин. деят. несв. прич. ср. р.

идентифицирало е производна форма на идентифицирам (мин. деят. несв. прич. ср. р.).