идентифицирал

Речник на българския език

1. идентифицирал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

идентифицирал е производна форма на идентифицирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. идентифицирал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

идентифицирал е производна форма на идентифицирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. идентифицирал — мин. деят. св. прич. м. р.

идентифицирал е производна форма на идентифицирам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. идентифицирал — мин. деят. несв. прич. м. р.

идентифицирал е производна форма на идентифицирам (мин. деят. несв. прич. м. р.).