заколете

Речник на българския език

1. заколете — повелително наклонение, мн. ч.

заколете е производна форма на заколя (повелително наклонение, мн. ч.).

2. заколете — повелително наклонение, мн. ч.

заколете е производна форма на заколя (повелително наклонение, мн. ч.).