емулирахте

Речник на българския език

1. емулирахте — мин. св. вр., 2 л., мн. ч.

емулирахте е производна форма на емулирам (мин. св. вр., 2 л., мн. ч.).

2. емулирахте — мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.

емулирахте е производна форма на емулирам (мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.).