емитирала

Речник на българския език

1. емитирала — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

емитирала е производна форма на емитирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

2. емитирала — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

емитирала е производна форма на емитирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

3. емитирала — мин. деят. св. прич. ж. р.

емитирала е производна форма на емитирам (мин. деят. св. прич. ж. р.).

4. емитирала — мин. деят. несв. прич. ж. р.

емитирала е производна форма на емитирам (мин. деят. несв. прич. ж. р.).