духнете

Речник на българския език

1. духнете — сег. вр., 2 л., мн. ч.

духнете е производна форма на духна (сег. вр., 2 л., мн. ч.).

2. духнете — повелително наклонение, мн. ч.

духнете е производна форма на духна (повелително наклонение, мн. ч.).