духахте

Речник на българския език

1. духахте — мин. св. вр., 2 л., мн. ч.

духахте е производна форма на духам (мин. св. вр., 2 л., мн. ч.).

2. духахте — мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.

духахте е производна форма на духам (мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.).