доуточнило е

Речник на българския език

1. доуточнило е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

доуточнило е е производна форма на доуточня (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. доуточнило е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

доуточнило е е производна форма на доуточня (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).