доунищожило

Речник на българския език

1. доунищожило — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

доунищожило е производна форма на доунищожа (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. доунищожило — мин. деят. св. прич. ср. р.

доунищожило е производна форма на доунищожа (мин. деят. св. прич. ср. р.).