доубедяла

Речник на българския език

1. доубедяла — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

доубедяла е производна форма на доубедя (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

2. доубедяла — мин. деят. несв. прич. ж. р.

доубедяла е производна форма на доубедя (мин. деят. несв. прич. ж. р.).