доубедил си

Речник на българския език

1. доубедил си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

доубедил си е производна форма на доубедя (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. доубедил си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

доубедил си е производна форма на доубедя (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).