доубедил е

Речник на българския език

1. доубедил е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

доубедил е е производна форма на доубедя (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. доубедил е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

доубедил е е производна форма на доубедя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).