доубедило е

Речник на българския език

1. доубедило е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

доубедило е е производна форма на доубедя (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. доубедило е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

доубедило е е производна форма на доубедя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).