доубедил
1.
доубедил —
преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.
доубедил
е производна форма
на доубедя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).
2.
доубедил —
мин. деят. св. прич. м. р.
доубедил
е производна форма
на доубедя (мин. деят. св. прич. м. р.).