доразбрало

Речник на българския език

1. доразбрало — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

доразбрало е производна форма на доразбера (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. доразбрало — мин. деят. св. прич. ср. р.

доразбрало е производна форма на доразбера (мин. деят. св. прич. ср. р.).