доприбрал е

Речник на българския език

1. доприбрал е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

доприбрал е е производна форма на доприбера (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. доприбрал е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

доприбрал е е производна форма на доприбера (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).