доприберели

Речник на българския език

1. доприберели — преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.

доприберели е производна форма на доприбера (преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.).

2. доприберели — мин. деят. несв. прич. мн. ч.

доприберели е производна форма на доприбера (мин. деят. несв. прич. мн. ч.).