допишквал

Речник на българския език

1. допишквал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

допишквал е производна форма на допишквам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. допишквал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

допишквал е производна форма на допишквам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. допишквал — мин. деят. св. прич. м. р.

допишквал е производна форма на допишквам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. допишквал — мин. деят. несв. прич. м. р.

допишквал е производна форма на допишквам (мин. деят. несв. прич. м. р.).