дообучил си

Речник на българския език

1. дообучил си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

дообучил си е производна форма на дообуча (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. дообучил си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

дообучил си е производна форма на дообуча (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).