дообучило си

Речник на българския език

1. дообучило си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

дообучило си е производна форма на дообуча (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. дообучило си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

дообучило си е производна форма на дообуча (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).