дообръснало

Речник на българския език

1. дообръснало — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

дообръснало е производна форма на дообръсна (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. дообръснало — мин. деят. св. прич. ср. р.

дообръснало е производна форма на дообръсна (мин. деят. св. прич. ср. р.).