дооблечете

Речник на българския език

1. дооблечете — сег. вр., 2 л., мн. ч.

дооблечете е производна форма на дооблека (сег. вр., 2 л., мн. ч.).

2. дооблечете — повелително наклонение, мн. ч.

дооблечете е производна форма на дооблека (повелително наклонение, мн. ч.).