долети

Речник на българския език

1. долети — мин. страд. прич. мн. ч.

долети е производна форма на долея (мин. страд. прич. мн. ч.).

2. долети — сег. вр., 3 л., ед. ч.

долети е производна форма на долетя (сег. вр., 3 л., ед. ч.).

3. долети — повелително наклонение, ед. ч.

долети е производна форма на долетя (повелително наклонение, ед. ч.).