доизчитали

Речник на българския език

1. доизчитали — преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.

доизчитали е производна форма на доизчитам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.).

2. доизчитали — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

доизчитали е производна форма на доизчитам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).

3. доизчитали — мин. деят. св. прич. мн. ч.

доизчитали е производна форма на доизчитам (мин. деят. св. прич. мн. ч.).

4. доизчитали — мин. деят. несв. прич. мн. ч.

доизчитали е производна форма на доизчитам (мин. деят. несв. прич. мн. ч.).