дисоциирали

Речник на българския език

1. дисоциирали — преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.

дисоциирали е производна форма на дисоциирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.).

2. дисоциирали — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

дисоциирали е производна форма на дисоциирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).

3. дисоциирали — мин. деят. св. прич. мн. ч.

дисоциирали е производна форма на дисоциирам (мин. деят. св. прич. мн. ч.).

4. дисоциирали — мин. деят. несв. прич. мн. ч.

дисоциирали е производна форма на дисоциирам (мин. деят. несв. прич. мн. ч.).