дислоцирала си

Речник на българския език

1. дислоцирала си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ж. р.

дислоцирала си е производна форма на дислоцирам (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ж. р.).

2. дислоцирала си — преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., ж. р.

дислоцирала си е производна форма на дислоцирам (преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., ж. р.).

3. дислоцирала си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ж. р.

дислоцирала си е производна форма на дислоцирам (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ж. р.).