дислоцирала е

Речник на българския език

1. дислоцирала е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

дислоцирала е е производна форма на дислоцирам (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

2. дислоцирала е — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

дислоцирала е е производна форма на дислоцирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

3. дислоцирала е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

дислоцирала е е производна форма на дислоцирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).