дискредитирал си

Речник на българския език

1. дискредитирал си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

дискредитирал си е производна форма на дискредитирам (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. дискредитирал си — преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

дискредитирал си е производна форма на дискредитирам (преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

3. дискредитирал си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

дискредитирал си е производна форма на дискредитирам (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).