дискредитирал е

Речник на българския език

1. дискредитирал е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

дискредитирал е е производна форма на дискредитирам (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. дискредитирал е — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

дискредитирал е е производна форма на дискредитирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. дискредитирал е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

дискредитирал е е производна форма на дискредитирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).