дигали

Речник на българския език

1. дигали — преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.

дигали е производна форма на дигам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.).

2. дигали — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

дигали е производна форма на дигам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).

3. дигали — мин. деят. св. прич. мн. ч.

дигали е производна форма на дигам (мин. деят. св. прич. мн. ч.).

4. дигали — мин. деят. несв. прич. мн. ч.

дигали е производна форма на дигам (мин. деят. несв. прич. мн. ч.).