дефлорирал

Речник на българския език

1. дефлорирал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

дефлорирал е производна форма на дефлорирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. дефлорирал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

дефлорирал е производна форма на дефлорирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. дефлорирал — мин. деят. св. прич. м. р.

дефлорирал е производна форма на дефлорирам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. дефлорирал — мин. деят. несв. прич. м. р.

дефлорирал е производна форма на дефлорирам (мин. деят. несв. прич. м. р.).