декарбонизирал

Речник на българския език

1. декарбонизирал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

декарбонизирал е производна форма на декарбонизирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. декарбонизирал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

декарбонизирал е производна форма на декарбонизирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. декарбонизирал — мин. деят. св. прич. м. р.

декарбонизирал е производна форма на декарбонизирам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. декарбонизирал — мин. деят. несв. прич. м. р.

декарбонизирал е производна форма на декарбонизирам (мин. деят. несв. прич. м. р.).