дезакордирал е

Речник на българския език

1. дезакордирал е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

дезакордирал е е производна форма на дезакордирам (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. дезакордирал е — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

дезакордирал е е производна форма на дезакордирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. дезакордирал е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

дезакордирал е е производна форма на дезакордирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).