деблокирал

Речник на българския език

1. деблокирал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

деблокирал е производна форма на деблокирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. деблокирал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

деблокирал е производна форма на деблокирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. деблокирал — мин. деят. св. прич. м. р.

деблокирал е производна форма на деблокирам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. деблокирал — мин. деят. несв. прич. м. р.

деблокирал е производна форма на деблокирам (мин. деят. несв. прич. м. р.).