грухахте

Речник на българския език

1. грухахте — мин. св. вр., 2 л., мн. ч.

грухахте е производна форма на грухам (мин. св. вр., 2 л., мн. ч.).

2. грухахте — мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.

грухахте е производна форма на грухам (мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.).