главоболяло

Речник на българския език

1. главоболяло — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

главоболяло е производна форма на главоболя (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. главоболяло — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

главоболяло е производна форма на главоболя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

3. главоболяло — мин. деят. св. прич. ср. р.

главоболяло е производна форма на главоболя (мин. деят. св. прич. ср. р.).

4. главоболяло — мин. деят. несв. прич. ср. р.

главоболяло е производна форма на главоболя (мин. деят. несв. прич. ср. р.).