вляхте

Речник на българския език

1. вляхте — мин. св. вр., 2 л., мн. ч.

вляхте е производна форма на влея (мин. св. вр., 2 л., мн. ч.).

2. вляхте — мин. св. вр., 2 л., мн. ч.

вляхте е производна форма на влея (мин. св. вр., 2 л., мн. ч.).