верифицирал

Речник на българския език

1. верифицирал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

верифицирал е производна форма на верифицирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. верифицирал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

верифицирал е производна форма на верифицирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. верифицирал — мин. деят. св. прич. м. р.

верифицирал е производна форма на верифицирам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. верифицирал — мин. деят. несв. прич. м. р.

верифицирал е производна форма на верифицирам (мин. деят. несв. прич. м. р.).