вденете

Речник на българския език

1. вденете — сег. вр., 2 л., мн. ч.

вденете е производна форма на вдяна (сег. вр., 2 л., мн. ч.).

2. вденете — повелително наклонение, мн. ч.

вденете е производна форма на вдяна (повелително наклонение, мн. ч.).