бях умопобърквало

Речник на българския език

1. бях умопобърквало — мин. пред. вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

бях умопобърквало е производна форма на умопобърквам (мин. пред. вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).