бях самоотлъчвало

Речник на българския език

1. бях самоотлъчвало — мин. пред. вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

бях самоотлъчвало е производна форма на самоотлъчвам (мин. пред. вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).