бях самообезличавало

Речник на българския език

1. бях самообезличавало — мин. пред. вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

бях самообезличавало е производна форма на самообезличавам (мин. пред. вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).