бях самоизмъчвало

Речник на българския език

1. бях самоизмъчвало — мин. пред. вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

бях самоизмъчвало е производна форма на самоизмъчвам (мин. пред. вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).