бях поокуражавало

Речник на българския език

1. бях поокуражавало — мин. пред. вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

бях поокуражавало е производна форма на поокуражавам (мин. пред. вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).