бунтувания

Речник на българския език

1. бунтувания — мн. ч.

бунтувания е производна форма на бунтуване (мн. ч.).

2. бунтувания — мин. страд. прич. м. р. непълен член

бунтувания е производна форма на бунтувам (мин. страд. прич. м. р. непълен член).